Het ene gecertificeerde product is het andere niet

Het ene gecertificeerde product is het andere niet.

Vaak worden gecertificeerde producten verondersteld als te beantwoorden aan de eisen die men stelt. Dat is niet steeds het geval, en dat kan ernstige gevolgen hebben, en verdient dus een woordje uitleg.

Keuring verplicht

Om te beginnen is het goed eraan te herinneren wat het uitgangspunt voor de certificatie van bouwproducten is geweest.

Reeds van de eind van de jaren zeventig is het in de publieke bouwsector een wettelijke verplichting dat een product door de leidend ambtenaar wordt gekeurd vooraleer het te aanvaarden voor gebruik. Deze werkwijze is zeer omslachtig, tijdrovend en duur.

Certificatie als oplossing

De sector zelf is op zoek gegaan naar een betere oplossing die praktisch, efficiënt, snel en financieel aanvaardbaar is.  De openbare bouwheren samen met de aannemers waren dus vragende partij voor de productcertificatie. Certificatie houdt in dat de doorlopende controle van de conformiteit van het geproduceerde product toevertrouwd wordt aan de producent of leverancier zelf. Een certificatie-instelling, die optreedt als onpartijdige en onafhankelijke ‘derde’ partij, ziet toe op de geloofwaardigheid en de doeltreffendheid van die zelfcontrole. Dit toezicht is hoofdzakelijk gebaseerd op inspecties die door een keuringsinstelling worden uitgevoerd. Een producent of leverancier die op basis van een betrouwbare en traceerbare zelfcontrole in staat is om de conformiteit van zijn product in stand te houden, en die dit kan aantonen, kan zijn product laten certificeren.

Referentiedocument als basis

De basis voor de zelfcontrole van de producent of leverancier, en dus ook voor de certificatie van een product, wordt altijd gelegd in relatie tot een technisch referentiedocument waarin de technische eisen zijn opgenomen waaraan het betrokken product zal worden gecontroleerd (bij voorbeeld breuksterkte, samenstelling van de grondstoffen, enz.) en waaraan het moet voldoen. 

Dit technisch referentiedocument kan van verschillende aard zijn, afhankelijk van het beoogd gebruik:

• een (Europese) norm,
• een type- of standaardbestek,
• een bijzonder bestek,
• een technisch voorschrift (PTV) dat in overleg met vertegenwoordigers van de sector is opgesteld,
• bijzondere bepalingen die door de bouwheer of de projectontwikkelaar worden verlangd,
• enz.

Meerdere referentiedocumenten

Een product kan dus worden gecertificeerd in functie van het beoogd gebruik en in die zin beantwoorden aan één of meer referentiedocumenten. Zo zullen bij voorbeeld bitumineuze mengsels die bestemd zijn voor wegen waarvoor een openbare aanbesteding is uitgeschreven in Vlaanderen, gecertificeerd worden volgens de van toepassing zijnde Europese norm en PTV enerzijds en het Standaardbestek 250 voor de wegenbouw anderzijds.

Daarentegen kan het voor een ander beoogd gebruik (bij voorbeeld de parking van een winkelcentrum) misschien volstaan dat de bitumineuze mengsels enkel gecertificeerd zijn op basis van de Europese norm en de PTV. En voor een heel specifiek gebruik - zoals een landingsbaan van een luchthaven – is een certificatie op basis van een bijzonder bestek misschien noodzakelijk.

Zo kan hetzelfde gecertificeerde product (hier een bitumineus mengsel) worden gecertificeerd volgens verschillende en bepaalde specificaties. Het gaat er niet om te weten of het ene product beter is dan het andere, maar alleen om te beseffen dat de technische referentie verschillend is en dat het noodzakelijk is daar aandacht aan te schenken.  

Controle d.m.v. technische fiche

In alle gevallen betekent dit dat de onafhankelijke "derde partij" voldoende vertrouwen heeft in de zelfcontrole van de producent of leverancier om continu en met een constant niveau van performantie te produceren volgens de gegeven eisen. Het komt erop aan dat alle partijen weten wat die eisen zijn voor elk specifiek product. Om dit voor iedereen duidelijk te maken worden de technische referentiedocumenten vermeld op de technische fiches van de producten. De enige manier om als klant zeker te zijn dat een product gecertificeerd is op basis van uw technisch referentiedocument, is de technische fiche van het product na te kijken.

Kortom, ongeacht het project, als de klant gecertificeerde producten krijgt aangeboden, en zelfs als het bestek een zeer precieze certificatie voorschrijft (b.v. BENOR, COPRO, ...), kan hij deze niet zonder meer aanvaarden op basis van de certificaten of het keurmerk alleen. Deze documenten geven "slechts" aan dat het product is gecertificeerd en dat men erop kan vertrouwen dat de producent zijn product volgens bepaalde specificaties kan produceren. Maar de technische kenmerken van het product zelf, die moeten worden gecontroleerd op de technische fiche van het product. 

Alle door COPRO gecertificeerde producten hebben een technische fiche die op onze website kan worden geraadpleegd via MyCOPRO of "Technische fiches" en die u informeert over de gecontroleerde kenmerken en de toepasselijke referentiedocumenten.

In deze oplijsting ziet u de voornaaamste producten die COPRO ook kan certificeren op basis van andere referentiedocumenten dan de gekende type- of standaardbestekken: